در تاریخ می‌خوانیم که، در زمانۀ بسیار دور، زمین‌ها به‌طور عادلانه تقسیم می‌شدند و همچنین بوده است ادواری که زمین، چون آب و هوا امری ضروری و حق همۀ انسانها دانسته می‌شده است؛ لیکن سپس حرص و آز انسانها، نیازمندان را محروم و بی‌نیازان را مالک آن گردانید.اگر احترام به انسانیت و صفات اخلاقی پیدا نگردد، باز این خطر است که عده‌ای، زمین‌های تقسیم‌شده را غصب نموده و در تصرف خود درآورند و نیازمندان را از حقشان محروم گردانند. بنابر‌این مادامی که وجدان انسانها بیدار نگردد و آنها خود را به اخلاق انسانیت متخلق نگردانند، نمی‌توان بر نتائج اینگونه کوششها و وعده‌هایی از این دست اعتماد نمود.
بازسازی شخصیت انسان/۱۱۹
