بعثت پیامبران گذشته بعثتی یک جانبه بوده است ، اما بعثت رسول خدا صلی الله علیه و سلم بعثتی دو جانبه و مقرون بوده است .
پس دو بعثت صورت گرفته است: ۱- بعثت پیامبر به سوی امت؛ ۲- بعثت امت به سوی امت‌های دیگر.
بنابراین بعثت محمدی تنها بعثت دوجانبه است: بعثت پیامبر و بعثت امت.
صحابه عمیقا این حقیقت را درک کرده بودند و بدون تکلف بر زبان‌هایشان جاری بود.چنانچه ربعی بن عامر خطاب به رستم، فرمانده قشون فارس گفت:”اللهُ ابتَعَثَنا” خداوند ما را مبعوث نموده است و نگفت ما درآمدیم یا قیام کردیم،
“اللهُ ابتَعَثَنا لِنُخرِجَ مَن شَاءَ مِن عِبَادَةِ العِبادِ إلى عِبادَةِ اللهِ وحده”(خداوند ما را مبعوث نموده تا هر کس را که بخواهد از عبادت بندگان به طرف عبادت خدای یکتا رهنمون سازیم)
با این وصف چون مسلمانان مبعوث هستند، و امت، امتی است فرستاده شده جهت ارشاد و هدایت بشر، و هدف از بعثتش رهبری جهان به سوی خیر است، پس طفره رفتن مسلمانان از مسئولیتشان، این مسئولیت مهم و بزرگ که از طرف خداوند به آنها ارزانی داشته شده است، فاجعه‌ای است بزرگ، و تراژدی‌ای است جهانی که با مقیاس‌های ساختگی هرگز قابل درک نیست. بدین دلیل است که جهان در گمراهی، مخمصه‌های سیاسی و عقیدتی، مدنی و برنامه‌ریزی دست و پا می‌زند.
(کندو کاوی در اوضاع جهان اسلام و انحطاط مسلمانان ، علامه سید ابوالحسن علی ندوی)
